een handvol kleingeld

Koud, koud wat was het koud. In bed al maar toen we buiten kwamen. Brrrrr.
En al helemaal al tuffende naar Holtenau met een fikse wind tegen. Op de stuurautomaat is niet zo’n goed idee want het laatste stuk van het kanaal zit vol met bochten. Maakt het wel weer een mooi stuk kanaal.
Viel mij op dat er deze dag erg veel motorbootjes naar Holtenau voeren. Eentje, met de zus van Danielle, kreeg echter pech op het midden van het kanaal! Kregen ze een sleepje van een ieniminie bootje met een 6PK motortje en twee fel oranje geklede mannekes erin. Die grotere motorboot, die er als eerste was, voer er met een grote boog omheen. Van je landgenoten moet je het hier blijkbaar ook al niet hebben.
Om 10 voor 1 waren wij bij de sluis. Niet dat we daar iets mee opschoten want het vrachtverkeer gaat daar voor en omdat er een stuk of 6 nog doormoesten mochten we een uurtje spelen met de motor. Stukkie vooruit, stukkie achteruit, pontje ontwijken, koffie drinken, stukkie achteruit enz enz. Geeft hij opeens een wit licht. We mogen!
Maar wat doet dat grote groene schip in onze sluis? Moesten we daar naast gaan liggen.
Dus 35 bootjes liggen te wachten en 10 mogen er naar binnen. Wij waren de derde!!!!!!
Deze ene keer heb ik het sluisgeld gepast betaald met een briefje van 10 en een 2 euromunt.
Op de Kielerfjorde werd pas echt duidelijk hoeveel wind er stond. Toch een dikke 20 knopen dus een ruime 5BF. We wilden eigenlijk een stukje op de fok maar Karin wilde zo snel mogelijk de haven binnen. Blijkbaar toch nog niet helemaal ingeslingerd.