Al een tijdje hebben we last van een (op cruciale momenten) weigerende dieptemeter en een snelheidsmeter die beduidend minder aangeeft dan wat we volgens de GPS varen. En omdat ik mijn wetsuit (waar ik iedere dag een stukje in zou gaan zwemmen) niet voor Jan L. meegenomen heb ben ik maar eens onder de boot gaan kijken. De antifouling zit er nog (degene zonder koper) geen aangroei te bekennen, prima spul. Maar er zijn plekjes die je niet met antifouling in mag smeren. Inderdaad, de sensor van de dieptemeter en het wieltje van de snelheidsmeter. En die zaten dus onder de pokken. Een beestje met een huis van 6 kalkplaatjes met een dekseltje. Dat dekseltje gaat steeds open en dicht en het beestje steekt dan 2 armpjes naar buiten waarmee hij een waterstroom opwekt waaruit hij zijn voedsel zeeft.
Gelukkig hoef je hem niet bij zijn armpjes beet te pakken om hem te verwijderen. Een mes en schuurspons doen het werk en nu doet alles het weer. Nu maar hopen dat ze al hun vriendjes en vriendinntjes verteld hebben dat dit geen fijne plek is om een gezinnetje te stichten.
Gelukkig hoef je hem niet bij zijn armpjes beet te pakken om hem te verwijderen. Een mes en schuurspons doen het werk en nu doet alles het weer. Nu maar hopen dat ze al hun vriendjes en vriendinntjes verteld hebben dat dit geen fijne plek is om een gezinnetje te stichten.
1 opmerking:
Als ik zo'n pok was geweest had ik meteen een pokke-humeur gehad.
En ik had meteen m'n hele familie geronseld om wraak te nemen!
Een reactie posten