Götakanaal

Doel van vandaag is de ingang van het Götakanaal, Mem. Maar omdat we de laatste 2 weken niet veel met het weer te maken hadden en omdat het in de haven aangenaam verpozen was met een zonnetje en weinig wind hebben we ons even laten verassen door de stijve bries die er buiten de haven stond. Was gewoon een windje 5. En Karin was vol enthousiasme beneden bezig koffie te zetten. Maar ach, rotten als we ondertussen zijn kon ons dat niet veel deren en werden we er niet eens ziek van. En de koffie zat allemaal in de thermoskan!
Maar het zeilen was weer als vanouds. Heerlijk knijpen om het staakje aan de goede kant te ronden. En ons verbazen over de snelheid waarmee een van de weinige Nederlanders in deze wateren ons aan het inhalen was. Maar zoals Karin wel eens zegt: hardrijden kan iedereen maar in de bochten rij ik iedereen voorbij. Hij/zij vond het te snel gaan tussen de rotsen door en minderde zeil om de snelheid eruit te halen. Toen gingen wij hem dus weer hard voorbij!
Jammer van de laatste 2 uur dat de wind echt pal tegen stond en we geen zin hadden om te kruizen (sorry Frits).
De eerste sluis van het Götakanaal ging als een speer. Na het betalen van een klein maandsalaris hoefden we maar 2 minuten te wachten en gingen we onze eerste 2,5 meter omhoog. Er zullen er nog vele volgen.