inklaren

Inderdaad gisteren de aardige Duitsers weer ontmoet en vandaag bijna gelijkertijd de haven uit op weg naar Ystad. Nu alleen de Z nog. Ystad ligt 4 minuten noordelijker en 35 minuten oostelijker dan onze vorige havenplaats (informatie speciaal voor Frits en Dennis). Maar met onze Genaker lopen wij natuurlijk veeeeel sneller en waren een 3 kwartier eerder in de haven.
En toen het inklaren. Dat we een mondvoorraad bier en scheepsbitter aan boord hebben willen de autoriteiten natuurlijk ook wel weten maar dat vertellen we ze niet. Maar je hoort soms verhalen over niet juiste papieren voor de beesten en dan mag je per direct Zweden weer verlaten.
De havenmeester wist van niets. Er moet in Ystad ergens een Zollcentrum zitten maar ook daar kon hij ons niet mee helpen. Dus dan maar op weg naar de VVV of anders het politiebureau. Maar op de weg daar naar toe komen we langs een scheepsbenodigdhedenwinkel en daar MOET ik gewoon even naar binnen. Het is een oud treingebouwtje en als je binnenkomt, weet je niet wat je ziet. De eigenaar heeft in al die jaren dat hij er zit nog nooit iets weggegooid. Dikke lagen stof, verroeste kettingen, oude anodes maar als je goed kijkt ook een ruim assortiment nieuwe spullen.
En een aardige dame (met een iniemienie dwergpincherchiwawa) die voorstelde om even op internet te kijken hoe of wat. Dat leverde niets op en ze pakt de telefoon en belt de havenautoriteiten. Hiervan krijgt ze een nieuw nummer en 3 minuten later is alles in orde. Ze willen alleen maar wat hondgegevens weten, nummer paspoort en datum arrival. That’s it.
Voor niets zorgen gemaakt dus maar wel een FORTØJNINGSSTANG rijker. Is een stang die hier dagelijks wordt gebruikt om vast te maken een de ring op de meerboei. Niet alleen op in idyllisch plekje bij een klein eiland maar ook in havens. En niet leuk is dat wij aan het klooien zijn en de hele haven hier van mee kan genieten.