Een dag om nooit te vergeten. Rond negenen vertrokken uit Karlsborg en bij Forsvik hadden we de laatste sluis van het kanaal welke ons nog eens 3,5 meter hoger bracht naar wel 91,80 meter boven zeeniveau. Tot nu hebben we 38 sluizen gehad.
En zo hoog zijn we met onze boot nog nooit geweest! Dus mocht eindelijk de champagnefles open (welke deze keer erg lekker smaakte) en hebben we geproost op de meest uiteenlopende dingen die je op dit niveau op een boot kunt doen. Gebruik uw fantasie dat hebben wij ook gedaan.
En zo hoog zijn we met onze boot nog nooit geweest! Dus mocht eindelijk de champagnefles open (welke deze keer erg lekker smaakte) en hebben we geproost op de meest uiteenlopende dingen die je op dit niveau op een boot kunt doen. Gebruik uw fantasie dat hebben wij ook gedaan.
Het meer Viken is volgens ons het mooiste stuk van het Götakanaal. Hier voel je je echt midden in Zweden: hoge heuvels om ons heen, begroeid met naaldhout. En sommige doorvaarten zijn zo smal dat er speciale verkeersregels voor zijn. Zo hebben oostgaande jachten altijd voorrang en ben je verplicht om bij invaart van deze doorvaarten een specifiek geluidssein te geven.
In Tåtorp is nog een handbediende sluis waar ik ook hand en spandiensten moest verrichten. Er wordt gewoon van je verwacht dat je de handen uit de mouwen steekt. En dit is dan de eerste sluis die ons laat zakken hoewel het nu nog maar 30 centimeter is.
Overnacht hebben we in Vassbacken waar om half zeven een parade van bejaarden op gang kwam. Sommige nog zelfstandig lopend maar vele met krukken en rollators. Iedereen had zo zijn eigen stoeltje bij zich en om 7 uur was men er klaar voor. De plaatselijke muziekband stak van wal. Deden ze dat maar echt maar ze bleven gewoon op het podium en begonnen muziek te maken en ook nog te zingen. Het eerste lied was er één met gejodel erin en de rest zal ik jullie besparen. Niet om aan te horen maar heel leuk om te zien hoe al die mensen zaten te genieten. Ieder zo zijn eigen ding.
In Tåtorp is nog een handbediende sluis waar ik ook hand en spandiensten moest verrichten. Er wordt gewoon van je verwacht dat je de handen uit de mouwen steekt. En dit is dan de eerste sluis die ons laat zakken hoewel het nu nog maar 30 centimeter is.
Overnacht hebben we in Vassbacken waar om half zeven een parade van bejaarden op gang kwam. Sommige nog zelfstandig lopend maar vele met krukken en rollators. Iedereen had zo zijn eigen stoeltje bij zich en om 7 uur was men er klaar voor. De plaatselijke muziekband stak van wal. Deden ze dat maar echt maar ze bleven gewoon op het podium en begonnen muziek te maken en ook nog te zingen. Het eerste lied was er één met gejodel erin en de rest zal ik jullie besparen. Niet om aan te horen maar heel leuk om te zien hoe al die mensen zaten te genieten. Ieder zo zijn eigen ding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten