eindsprint

Leeuwarden – Stavoren; 9 uur varen, 36 mijl.
Ik heb mijn kluts weer terug gevonden en daarom reed in vanmorgen op de fiets, door een slaperig Leeuwarden, op zoek naar een ‘benzine’pomp. Krantje gehaald bij het station en naar de markt voor een vers brood en wat lekkers voor bij de koffie. Kan ik intens van genieten!
Klokslag 9 uur zijn we vertrokken en 10 minuten later hebben we de boot geparkeerd voor de Lidl. De laatste boodschappen en afscheid van de RedWood. We trekken nog wel de gehele dag met elkaar op want we moeten alletwee dezelfde kant op. Zo liggen we gezamenlijk te wachten voor de spoorbrug (welke maar niet wil draaien, ja het is ook een draaibrug), missen we de shortcut naar het nieuwe aquaduct, hoeven maar 10 minuten te wachten voor de Fonejachtbrug en zien hoe allemachtig druk het is op het Sneekermeer. Maar omdat wij naar Stavoren gaan en zij naar Lemmer scheiden onze wegen zich als wij stuurboord uitgaan de Jeltesloot in.
Netjes tussen de betonning varen garandeert niet dat het ook diep genoeg is. Met 6 knopen duikt de neus een meter het water in en lopen we (bijna) vast. Juist door onze snelheid ploegen we een tweede geul en net voor we tot stilstand komen richt de neus zich weer op en zijn we los. Gelukkig hebben we in Nederland geen rotsbodem.
Al jaren komen we in Stavoren en dat doen we graag (stukje historie). Maar nooit meer gaan we in de nieuwe jachthaven liggen! Kostte ons een klein vermogen. Tenminste, als je dit vergelijkt met het centrum van Groningen. Daar hoefden we maar € 5,30 te betalen. Genoeg over de euro’s, veel leuker is dat er om 9 uur (we lagen bijna in bed) werd geklopt tegen de boot en Tommy en Taeke (Azuri) op de steiger stonden. Hebben we vorig jaar rondje Fynn mee gevaren. En zo is het ruim na middernacht dat we pas ons bedje induiken. Maar gezellig was het wel, onze laatste avond aan boord.