uit eten

Karin had het met Michael gehad dat ze zo gek is op de Duitse schnitzels. Dat zijn van die lappen vlees waaronder ergens je bord zit maar je hem niet ziet. En nu heeft Michael een bistro gevonden waar je voor weinig schnitzels kunt eten. Dus gingen we met zijn zessen om zes uur naar de bistro en na een biertje hebben we onze bestellingen gedaan. Hebben ze nog maar 2 schnitzels! En pissen wij weer naast de pot.
De enige troost is echter wel dat op het bord met gebakken aardappel, schnitzel en champignons je heel goed moet kijken om de schnitzel te ontdekken. Het was een stukje vlees van 100 gram overladen met champignons. Hadden wij het toch weer beter voor elkaar met ons Mexicaans nuddel-potje. Alhoewel ik het op de boot zelf lekkerder klaarmaak.
Als afsluiting van dit geheel zijn we naar een bar-restaurant gegaan waar we met uitzicht op de haven én onder een straalkachel 2 heerlijke halve-liters hebben besteld. Helaas hadden we wel de pech dat ze net vanavond het jaarlijkse bedrijfsuitje hadden gepland en we om half negen gingen sluiten.
Mochten we in de zeikregen terug naar de boot maar daar hebben we erg genoten van de biervoorraad van Klaas en Renate waar we nog een paar uur hebben nagepraat over van alles en nog wat.