weergaatje

Na middernacht zou de wind wat afnemen waardoor de golven niet meer zo hoog zouden zijn. Later op de dag weer meer wind maar dan gingen we voor het lapje en is zo’n harde wind minder onaangenaam. Dus wij (samen met de Redwood en nog vele anderen) zo rond vijf uur de haven uit. Ter verduidelijking: dan is het nog aardedonker. Nou zeg ik altijd dat je ’s-nachts veel meer ziet waar ik de lichten van de tonnen dan mee bedoel. Nadeel is echter dat je er erg veel ziet en samen met de verlichting van andere schepen het een heel gepriegel is om jouw volgende lichtje op te sporen.
Was dit maar ons grootste probleem. Veel vervelender is dat de beloofde windafname niet heeft doorgezet waardoor we meer golven voor ons kiezen krijgen dan ons lief is. Nadat er een tweetal zelfs de kuip binnenkwamen hebben we elkaar eens kort aangekeken en de steven gekeerd en zijn we naar Cuxhaven terug gegaan.
Rekensom: 3,5 knoop afleggen met een snelheid van (5 knoop van de boot en 3 van de stroom) doe je in een half uur. Terug duurt het iets langer want dan heb je die stroom dus tegen en gingen we nog geen 2 knopen per uur. Kwart over 7 varen we eindelijk de haven weer in en worden geholpen met aanleggen door Joop en Liza die het blijkbaar ook geen pretje vonden.
Voor 7 dagen een internet voucher aangeschaft en na de broodnodige rust de hele dag op internet op zoek geweest naar nieuwe weergaten maar helaas niets kunnen vinden.
Om ons verdriet een beetje te vergeten zijn met zijn vieren uit eten geweest en heeft Karin eindelijk weer eens van echte patatten kunnen genieten met een dit keer grote schnitzel.